مجموعه ای از تحقیقات جدید نشان می دهد که اسبهایی که در برابر درد مزمن یا تنش های محیطی قرار می‌گیرند دچار افسردگی می شوند.
تحقیقات پژوهشگران فرانسوی نشان می دهد که ناراحتی‌های اجتماعی یا دردهای جسمی نیز علائمی شبیه افسردگی ایجاد می کند.
در طی پژوهشی که در دانشگاه رن انجام شد محققان 12 اسبی را که حالت هایی از افسردگی و گوشه گیری داشتند و15 اسب طبیعی را مورد مطالعه قرار دادند. شناسایی اسب های افسرده و گوشه گیر اغلب کار آسانی است، این اسب ها معمولا در زمان های طولانی مدت بی حرکت بوده و سر و گردن خود را تکان نمی دهند به علاوه در فواصل بسیار طولانی و غیر طبیعی پلک هم نمی زنند.
جهت ارزیابی واکنش اسب ها به محرک های بیرونی آنها را در معرض پنج صدای مختلف شامل: صدای میمون، غاز، بال زدن پرنده، صدای نهنگ و صدای غیر طبیعی اسب قرار دادند. در هر روز توسط یک بلند گو به مدت سه ثانیه یکی از این صداها برای اسب پخش شده و از واکنش آن ها فیلم برداری می شد. صداها روزانه عوض می شدند تا این که اسب همه صدا ها را میشنید.
یافته های نشان داد که در روزهای اول اسب های افسرده به صداها واکنشی نشان نمی دادند و در کل 90 درصد این اسبها به به صداها واکنش نشان ندادند. واکنش طبیعی اسب ها به این محرک ها بلند کردن سر، حرکت گوش ها یا واکنش های دیگر می باشد. در طی پنج روز مطالعه اسبهای سالم به صداهای جدید عادت کردند اما اسبهای افسرده واکنشی نشان دادند. این یافته ها نشان می دهد که اسبهای افسرده تحت فشار جسمی و روحی دچار یک تغییر شناختی شده اند که نسبت به محیط اطراف خود عادت کرده و برایشان یکنواخت شده است.
به گفته روچیاز: توجه داشتن به موضوعات یکی از جنبه های شناختی در انسان و حیوانات می باشد. تاخیر در پاسخگویی به صداها نشان داد که اسبهای افسرده نسبت به محیط اطراف بی توجه و بی تفاوت شده اند. این افت توجه ناشی از فشار عوامل تنش زا و استرس زا می باشد. به عنوان مثال در انسان درد یا مشکل توجه و تمرکز ما را به خود جلب می کند. در مورد اسبها ما دقیقا نمی دانیم که چه حسی دارند اما یکی از فرضیه های مطرح درون گرایی است. عدم واکنش و پاسخ اسب نشان از آرامش او نیست. از دیگر نشانه های رفتاری تمایل کمتر به مصرف خوراک و عدم اثر بخشی خوراک های اشتها آور می باشد از نظر فیزیولوژیکی نیز این اسبها سطح کورتیزول کمتری داشتند.
مترجم : گروه رایمون
