رکورد پرش با اسب

 

این اسب در سال 1933در شیلی متولد شد و نام اصلی آن وفادار بود و در ابتدا در رشته کورس شروع به کار کرد و چون عصبی و پرخاشگر بود نتایجی خوبی به دست نیاورد. پس از شش سال ناکامی در این رشته اوایل دهه چهل میلادی کاپیتان گاسپار لوئه برای آموزش و کار درساژ آن را خریداری کرد. زمانی که این اسب در حال آموزش درساژ بود دچار سانحه شد و او را کنار گذاشتند. پس از بهبودی کامل اسب در سمت چپ خود لنگ می‌زد و در نتیجه هیچ شانسی در این رشته هم نداشت. در نتیجه به رشته پرش سوق داده شد و به دلیل عصبی بودن هیچ امیدی به او نبود. یک روز بعد از ظهر که او بدون سوارکار در حال آموزش بود با یک پرش بزرگ از یک مانع که ارتفاع آن بیش از دو متر بود پرید.

 

یک مربی پرش ارتشی که تصادفا از آنجا عبور می‌کرد این صحنه را دید و تصمیم گرفت این اسب را خریداری کند. سپس او را به آکادمی سوارکاری ارتش که در شهر کوئیلوتا قرار داشت منتقل کردند و برای آموزش پرش او را به کاپیتان آلبرتو لاراگوئبل تحویل دادند از آن پس نام او به هواسو تغییر پیدا کرد. او بیش از دو سال برای ثبت رکورد جهانی آموزش دید که ابتدا رکورد ملی و سپس رکورد جهانی را شکست.

 

سرانجام در  5فوریه 1949 این رویداد در هنگ کراسیوس در شهر وینا دل مار شیلی به وقوع پیوست. به نقل قول  از سوارکار: در اولین تلاش من اشتباه محاسبه کردم و اجازه دادم اسب از پریدن امتناع بورزد چون اگر شلاق میزدم از اسب می‌خواستم کاری بیشتر از توانایی‌هایش انجام بدهد و در نتیجه او عصبی می‌شد. در پرش دوم نیز یک سانتی‌متر اشتباه کردم چون اسب دست‌ها را رد کرد ولی شکمش مانع را لمس کرده و آن را به زمین انداخت. فقط شانس سوم برای من باقی مانده بود این بار در لحظه درست پرش را انجام دادم و سخت‌ترین لحظه اوج پرش بود و چشمانم حدود 4 متر از زمین فاصله داشت  ….

 

زمانی که هواسو رکورد جهانی را شکست 16سال سن داشت و به نسبت پیر بود. بعد از این ثبت رکورد بازنشسته شد و در 24 آگوست 1961 در سن 28 سالگی به طور طبیعی درگذشت و در همان آکادمی به خاک سپرده شد. در وینادل مار یک بنای یادبود برای هواسو و لاراگوئبل ساخته شد.

 

تالیف و ترجمه گروه رایمون